Cornudella de Montsant

Dat is toch fantastisch van dit gebied, na je werk als olijven-en  wijnboer de volgende ochtend in je auto stappen en een mooie wandeltocht opzoeken op redelijke afstanden. Daar is dit gebied ( Comarca Priorat) ook uitstekend voor. 

Roca Corbatera staat nu op het menu, een piek van de Serra Major/Montsant

 Nu is de Serra Major weer aan de beurt, die ruigheid, en hoogte spreekt me erg aan. Een geoefende bergbeklimmer hoef je niet te zijn, maar een beetje conditie is wel handig. tezamen met goede bergschoenen en wat water en een lichte snack doen de rest onderweg.

Ik verstrek naar het bergdorpje Cornudella de Montsant, vandaar uit naar het kerkje Sant Joan del Codolar. Daar kan ik mijn auto parkeren en de rit met de benen omhoog beginnen.  Volgens de borden is het 3 uur lopen  (zonder pauze) en 7 km lang.

de bijna top op 1162 meter hoogte, bijna met mijn hoofd in de wolken.

We volgen de route G 174-1 en volgen de aanwijzingen onderweg, wat geverfde strepen in de kleuren geel en blauw, of wat gestapelde stenen in een piramidevorm aan de kant van het pad waar je extra moet opletten. Want je loopt de hele tijd met je hoofd naar beneden, want dat is wel erg belangrijk, kijken waar je je voeten neerzet.

Maar regelmatig moet ik toch stoppen we gaan stijl omhoog springend van de ene rots naar de andere, mijn hart bonkt als een gek, en het water loopt mijn lichaam uit. Het is nu 9.30 uur in de ochtend en wat bewolkt gelukkig!?

feestmaal voor de plaatselijke bewoners gisteren.

Onderweg kom ik een aangevreten wild varken tegen, feestje gehad?

Via allerlei trappertjes kom ik aan op de top. 1162 meter! Toch wel een van de hoogste bergen hier in de regio. Yes, of beter SI, we zijn er.
Het is wat bewolkt vandaag en de bewolking trekt zich om de bergtop steeds maar meer aan. Shit, Mierda, wat gaan we doen? 

Als alles straks dicht is vindt ik de terugweg niet meer en je ziet ook niet meer waar je loopt. Dus een beetje stress had ik wel. Ik zag het wel aankomen, steeds viel het mee en de bewolking stroomde de goede kant op. Maar de situatie veranderde snel.

Gelukkig duurde het niet lang, en de wolkenvelden waren weer weg. Ook dat gaat weer snel. Puff.

Op de terugweg naar beneden werd ik in de gaten gehouden door wel zeker 10 adelaars welke hier broeden en leven, heel apart!

Hieronder de panorama- film vanaf de top Roca Corbatera. 

.