De eerste groene oogst.

De familie is na LLafranc gelijk doorgereden naar Altea. Samen met Max gaan we naar de finca Terra Personas om nog wat klussen te doen.

De druiven moeten nagelopen worden. Ben wel wat geschrokken toen we aankwamen, het was erg heet de laatste tijd, 34 graden, dat de wijnplanten

wat water te kort komen nu. Dus veel gele-droge bladeren. Dit moeten we erafhalen, want ze hebben geen nut meer en de zon kan lekker op de druiven schijnen. Het is weer een overvloedige oogst, dus veel druiven aan de scheuten, tot wel 3 trossen per scheut.

Dat willen we niet, mijn plantjes zijn nog te jong om deze zware last op zich te nemen. En het is beter om de helft er gewoon eraf te halen. de eerste groene oogst dus. Komt de kwaliteit van dit jaar en de volgende jaren alleen maar ten goede.

Zo duikt de Sendrosa ook steeds meer de kop op. Alle druiven welke dit hebben moeten eraf. Doet wel zeer. Max heeft een super tros gevonden, hij is wel erg groot, ook deze moet eraf.

De andere foto is een druiventros, nu nog groen, van carienena- een rode druif, met wat witte/grijze poeder erop, dit is de schimmel Odium, sendrosa op zijn Catalaans.

Eindelijk!

Met de kerst hadden de 2 oudste van ons een duikcursus gekregen. Dat kan ook niet anders als pa en ma ook duiken toch!

Het duikboek hadden ze de laatste maanden al doorgelezen en vorige week was het eindelijk tijd voor de praktijk. Nog even een duikkeuring doen in Nederland.

Lafranc is een mooi gebied om het te leren, en met name bij Triton Diving. Een gezellige duikclub geleid door Nederlanders en Linda gaf er de cursus. Mijn complimenten voor de kwaliteit.

En geslaagd natuurlijk, wel waren de luchtberekening en nog wat lastig, maar door extra bijles van Niels lukte dat ook goed.

Top, over 5 jaar de volgende 2 en dan kunnen we met ze zessen duiken, lijkt me leuk!!

(fotos onder; Wat verdwaalde duikers, een oktopus en een naaktslak op de bodem.)

Lunch in LLafranc

Dat is nu het mooie van die mediterrane landen. Die lekkere lunch in de middag. Daar maken wij zo af en toe ook gebruik van natuurlijk. De speurtocht naar dat lekkere tentje.

Waar we de afgelopen week op vacantie waren is dat niet ver zoeken. In Llafranc, Callella heeft de tijd 20 a 30 jaar stil gestaan. geen hoogbouw, allemaal kleine witte huisjes zo pal aan het strand. Een boulevard uit de jaren 40!

Wel wat toeristisch, maar ach, we waren er in het voorseizoen, nog volop parkeren, en plaats kunnen nemen voor de lunch...................

Vakantie, we vervelen ons!

Wat te doen in de priorat.

Op het strand zitten elke dag gaat ook zo vervelen. De kust de Costa Dourada is hier slechts 45 autominuten vandaan. De vele campings staan weer vol langs de kustweg.

Greep uit het assortiment om te bekijken hier!

autoroute door de priorat richting Siurana.
wandelen in de vroege ochtend door het wisselende landschap, langs wijngaarden en oude dorpen.
wandbeklimmen
de mijnen van bellmunt bekijken
bodegas bezoeken
de kloosters van Scala dei.



http://www.turismepriorat.org/en

Wij zijn er even niet !

Want we zijn op vacantie.
Dit jaar blijven/gaan we naar Spanje.

In de buurt van LLafranc om er te gaan duiken. De twee oudste gaan een duikcursus ( Padi) doen bij Triton diving. Pa en ma kijken toe, boven en onder water naar de vorderingen.

Aansluitend een weekje naar Altea om alle stof af te spoelen van het tussentijds verblijf op de finca van Terra Personas.

Prettige vacantie allemaal en tot de volgende keer!

MUGGEN

Dit jaar zijn er relatief weinig vliegen hier. Dat zal wel komen door de wat koudere winter als normaal. Oke zal je zeggen, maar deste meer MUGGEN.

En daar snap ik weer niets van!

Deze kleine K-beestjes zijn zeer geniepig. Door elke kleine kiertje kunnen ze. Dus tegenhouden doe je ze niet. Als ze op je benen gaan zitten, de favoriete plek, vooral bij de enkels, prikken ze en vreten ze gelijk een gaatje in je huid. Ook dwars door je broek of sok. En beginnen je bloed op te zuigen, de krengen.

Met als resultaat kriebel, als je er maar van afblijft duurt dat ongeveer 5 minuten. Op de foto een K-Mug. Daarnaast een plekje van zijn voorganger, gelijk met een rode uitslagrand eromheen.

Gelukkig kan ik er redelijk goed tegen, maar Jacqueline krijgt er gelijk dikke benen van. Dus als je deze kant op komt neemt de muggenspray maar mee!

Sara, mag ik maaien?

Van Sara mijn oenoloog mocht ik niet maaien. Vindt het onkruid nu wel erg hoog worden. Dus maar weer bellen!

Ja, nu mag het de langste dag is geweest, eindelijk.

Onkruid is goed hoor, maar het wordt nu wel weer erg hoog, het trekt het water en voedingstoffen weg van de aanplant. Maar je krijgt er veel organisch materiaal voor teug. Dit verbeterd weer de stuctuur van de grond wat van nature heel arm is aan organisch materiaal.

Snel Josep bellen in El Masroig, deze man verhuurd zijn machines heb nu een desbrozador nodig voor 2 dagen. Een maaier, door middel van een grote zware ketting. Deze ketting wordt via een as verbonden met de tractor welke heel snel rondgedraaid. Net boven de grond wordt alles kaalgeslagen op 10 cm hoogte ongeveer. Aangezien mijn grond niet overal glad en egaal is komt deze regelmatig een kei tegen, de splinters en stenen vliegen dan in het rond. Gelukkig bleef ik zelf op de tractor ongedeerd. Maar de kettingen slaan ook wel eens in de grond, met een giga stofwolk als resultaat. Als de wind dan mijn kant op staat is er werkelijk niets meer te zien door al het fijne zand. Wat een rotklus is dit. Maar het knapt er wel lekker van op.

Daarna alles weer met de hand bijwerken met mijn bosmaaier, ben bij elkaar weer een week bezig eer alles weer onder controle is.

Paspoort

Deze week moet ik naar de Consul generaal toe in Barcelona, want mijn paspoort is bijna verlopen.Ik ga er maar op de motor ernaar toe, gaat een stuk sneller. En lekker voor de deur parkeren aan de Av. Diagonaal 601 -4D .

Via Internet alvast het aanvraagformulier gedownload en de pasfotos laten maken. Mijn vingerafdrukken laten maken van mijn duimen en wijsvingers, ja dit is nieuw! Er kwamen geen alarmsignalen! Puff dat heb ik weer overleeft!

Gelukkig sturen ze het per post op naar je postadres. Scheelt me weer een ritje en een halve dag tijd.

De Priorat op de lijst van UNESCO ?

De comarca ( gemeente) Priorat is bijzonder. Het blijft me elke keer verbazen en ik ben er nog steeds niet op uitgekeken. Die variëteit in natuurschoon, elke dag weer anders. Bergen, heuvels, de grondkleuren, wijnvelden, olijfgaarden, de oude dorpjes de mensen de oude cultuur. Alles harmonisch in elkaar overvloeien. De tijd heeft hier werkelijk stil gestaan.

De Priorat probeert op de lijst te komen voor de UNESCO werelderfgoed.

Met als stevige troef het unieke landschap een cultuurlandschap, met de landbouw als een eeuwenoud agrarisch verleden in het Mediteraans gebied. Met natuurparken zoals de LLaberia, en de Serra De Montsant, met zijn bijzondere diersoorten.

Het is vooral ook financieel gedreven, want meer subsidie is altijd welkom. Kunnen ze de boel eens een keer oplappen, want armoede straalt er hier en daar ook flink van af. En wat meer toeristen mag ook wel.

Eindelijk de capsulas zijn er!

Na lang wachten op de capsules, je weet wel dat metalen ding bovenop een wijnfles, kunnen we van start gaan. De nieuwe wijn wordt geëtiketteerd en in de doos gedaan. klaar voor de eerste pallets naar Nederland. Terra personas, Blanca, vermella en Negre, zijn de soorten welke we hebben. Are you ready?