ONKRUID

 Eindelijk, gisteren was ik klaar. Al dat +*&@$ -onkruid weghalen bij de jonge aanplant van de olijven en de wijnplanten. Dit doe ik met de hand, met zo een Spaanse schep, een soort brede korte pikhouweel. Dan sla je met fors geweld in de grond om de wortels en onkruid rondom de plantjes te verweideren.

Het onkruid was hoger geworden dan het plantje zelf. Dan gaan ze verstikken en krijgen te weinig zon, dus het moest gedaan worden. Maar dat is voor de laatste keer, want ik verdom het om zo verder te gaan. Het is niet om te doen, dat gehak in de inmiddels hard geworden grond door de zon.

2 maal per dag smeer in me in met factor 30 om niet te verbranden, met een  zonnenhoed op, en het water gutst het water van mijn gezicht af. 5 liter water drink ik op het momend per dag om mijn vochtbalans op peil te houden. Maar dat was gisteren voor het laatst dus. Want ik ga een desbrossador kopen, een bosmaaier.

Waarom deed je dat dan niet eerder? Hoor ik jullie dan denken! terecht, dat weet ik eigenlijk ook niet!

Het is zo wie zo goed om de aarde rondom hert jonge plantje om te ploegen met de hand, de wortels van dat taaie gras te verweideren. Als ik ecologisch wil gaan boeren is elke handeling met de grond zelf in de vorm van ploegen etc ook taboe. Dus vandaar. Dus we laten het onkruid groeien en rondom de planten maaien we het om met de bosmaaier. Wellicht nog een picadora nodig, een soort maaimachine achter je tractor om de paden tussen de rijen onder controle te houden.

Fira del Vi 2010

Jaaaa, we mogen weer, naar het jaarlijkse wijnfeest van de regio met de DO Montsant en de DOQ Priorat wijnen. En niet te vergeten de DOP Siurana olijfolie, weer lekker proeven.

Dit wijn en oliefeest is altijd in het eerste weekeind van mei, en er is een drukte van belang. Iedereen is welkom. Je koopt een wijnglas met een hangbuidel om je nek en wat proefbonnetjes en de wijnregio is tot je beschikking. Welke wijn vindt ik dit jaar weer het beste....

Het zijn meestal de lokale bevolking welke er komen, toeristen zijn er met een hand te tellen.

De dagen ervoor wordt er van alles georgaiseerd, zoals de  nacht van de garnaxa in Capcanes, de nacht van de  Cariñena in Porrera. Of alle witte wijnen drinken van de DO Montsant en de DOQ Priorat. 

ITV

ITV staat voor de Inspección Técnica de Vehículos.
of te wel de Spaanse APK voor autos etc.

Maar ook mijn tractor moet elk jaar hier naar toe, je bent er een hele ochtend mee bezig, eerste van El Molar naar Mora de Ebre een uur rijden in de vrije lucht. Je meldt je  bij de receptie, de afspraak had ik de vorige keer al gemaakt.

Met de map onder je armen en 35 euro armer mag je aansluiten in de rij.  Dit is ook een voorbeeld hoe een land kan doorschieten in zijn eigen procedures.
Een hele lange tijd bestond er zo iets niet in Spanje, dus dat moet aangepast worden in lijn met het EU  regels.

Dus wat verzinnen ze dan:  Een gecomputeriseerde teststraat. Met zo min mogelijk invloed van de operators zelf, om tot zo standaard en objectief mogelijk resultaat te komen. Tja je kan er wat van zeggen, maar ik moet er elke keer weer om lachen als ik er weer naar toe moet.

De uitlaatgassen  en het geluid wordt getest, de verlichting, je gordels, de deuren, je remmen, de stabiliteit van de wielophanging bij auto's. En elke keer mag je een paar meter opschuiven, op naar het volgende meetstation. Als alles klaar is mag je nog eens 15 minuten wachten  op je sticker.

Tot volgende jaar, mijn tractor was weer goedgekeurd, en weer een stempel erbij. Op het testrapport stond dat mijn remlichtten  het niet deden, en toch goedgekeurd!  Hè hoe kan dat?

Het wijnglas

Ja, weer wat gevonden om op het blog te zetten. Soms valt het niet mee om weer iets nieuws te verzinnen.

Hebben jullie ideeën of suggesties wat je graag wilt lezen of horen?

Het wijnglas is heel belangrijk voor de wijn. Elke wijn heeft bijna zijn eigen wijnglasmodel.

In de DO Montsant en de DOQ Priorat vinden ze dit glas de van het. De Magnum Ouverture van Riedel. Het is een fors glas in XXL formaat, om lekker te walsen, want de wijnen hebben lucht nodig, om tot zijn hoogtepunt te komen. De aroma's komen dan lekker naar boven, en blijven gevangen in het glas.

Inmiddels heb ik al heel wat van dit model in mijn kast staan, het is een wat decadent model, maar als je er eenmaal aan gewend bent wil je niets anders meer. En het zijn ook stevige glazen, dus ze kunnen tegen een stootje.

Eindelijk de uitloop van de olijven en de wijn

Eindelijk de uitloop van de olijven en de wijn gaat nu echt van start. Het is dit jaar allemaal wat later dan normaal, je weet wel de kou waar we hier in spanje ook last van hebben. Tot nu toe was  het nog steeds fris. Dus alles is wat later met de uitloop van de nieuwe uitgroei.

Vindt dit altijd een van de mooiste moment van het jaar, ( meestal) mooi weer met normale temperaturen , overal fris lentegroen, en de uitloop van het gewas. En laten we niet vergeten nog niet zo veel vliegen! Want die beesten kunnen zich vermenigvuldigen hier!

heet

Ook hier in Spanje is het alles of niets. Is het al een hele tijd best wel fris, de laatste 2 dagen weer te heet.  Wel lekker weer om in de zon te zitten hoor, of op het  strand, maar als wijn en olijvenboer moet er toch gewerkt worden. Veelal lichamelijk, want al die luxe machines welke mijn buurman heeft heb ik niet. Hij zit de hele dag met zijn dikke kont op de tractor. ; (

Dus 2 x per dag insmeren met factor 30, en een strooi houdje op, en het water gutst langs me lichaam. Ach ik was toch wat te dik, val ik gelijk wat af en zit ik straks prima op mijn streefgewicht van 85 kg.

Maar voor nu zit ik nu al in het zomerschema, vroeg op en om 13 uur naar binnen tot 16.00 uur , eten,sietsa, en daarna door tot 20.00 uur.

D.O. Terra Alta

MMM, vandaag weer lekker wijntjes proeven. Dit keer is Terra Alta aan de beurt. bij toeval kwam ik er achter dat er  in het dorpje Batea een Fira de Vi wordt georganiseerd van het D.O. gebied van Terra Alta.

De naam zegt het al, hoge gronden, dus hub de bergen in met de auto op de zondagmorgen 10 uur, de wijngaarden in dit gebied liggen op 500 meter hoogte. Dus koel, en daarom is dit gebied bekent om zijn witte wijnen van Granacha, macabeo, vionier, en sauvignon blanc. Om 11.00 uur zou het beginnen,  Helaas toen ik net binnen kwam waren er allerlei toespraken bezig, van een rij heren strak in het pak, en  moesten allemaal wat in de microfoon boeren, niets van te verstaan dat Catalaans, en mijn omgeving was ook duidelijk aan het vervelen. Eindelijk om 12.00 uur waren de heren klaar en kon er gestart worden.

Eerst een koppa ( Riedel proefglas)  kopen en wat proefbonnetjes a 8 euro, en langzaam alle kraampjes af waar de bodegas zich in hadden genesteld in de omgebouwde sportzaal van het dorp. Ik was verrast door de kwaliteit van de witte wijnen, heel fris en zuiver. De combinatie granacha en vionier sprak mij het meeste aan. De rode wijnen ( joven) waren in zijn algemeenheid wat stroef, dus behoeft wat meer rijping.

Na een dik uurtje had ik de meeste gehad en ging weer tevreden met een doos wijn van mijn favorieten weer huiswaarts. Daar lag mijn lunch in de koelkast, dorade en sardines op de bbq met  wat paprika en tomaten. Crema Catalana toe, huisgemaakt! Het weer is nog wat fris hier, maar dat gaat gelukkig  veranderen, maandag , morgen dus, stijgt het weer naar hogere temperaturen, ha lekker!

Pluja

De Catalaanse benaming voor regen. Regelmatig kijk ik op Internet wat de stand is. Heb ik genoeg water voor het komende seizoen/jaar in mijn grond zitten? Ik heb gehoort van ervaren boeren in de omgeving  dat 100 mm een mooi getal is. Dan kunnen de olijvenbomen en de wijnstruiken goed het jaar door komen.

Ze zullen in de hete zomermaanden wel wat waterstress hebben, maar ach dat is goed voor de kwaliteit. Als ze pijn hebben geeft dat een mooie consentratie van de ployfenolen in mijn druiven en olijven.
Wat de smaak ten goede komt.

Al dat water raak ik ook niet snel kwijt, als de grond maar een beetje donker verkleurd is van het beetje water wat er nog in zit is dat al voldoende voor de wortels om dat eruit te halen. De kalkrijke leemgronden van Terra Personas is net een spons voor al dat water.
Dus dit jaar zit ik gelukkig weer goed. Laat de zon nu maar komen.

olijvenbomen

Je kan op verschillende manieren een olijfboom in de grond stoppen. En dan bedoel ik niet de manier hoe je het in de grond stopt, maar de afstand van elkaar.

De traditionele afstand is 6 x7 meter dat zijn dus 238 bomen per hectaren. Dit wordt meestal gedaan in gebieden waar geen water voor handen is. De wortels kunnen dan voldoende water opnemen voor het jaar. In de hete zomermaanden staat de groei stil. Een olijfboom groeit alleen in het voor en najaar. De bomen staan totaal vrij van elkaar, zo krijgen ze voldoende zonlicht rondom.

Een andere methode is de superintensive methode van olijven teelt. 4 x 1,40 worden ze geplant, dit geeft 1800 bomen per hectaren. Deze bomen krijgen volgens een schema water met een drup installatie.  Deze bomen staan tegen elkaar aan in lange rijen. Deze bomen hebben meer schaduw van de rijen en dat ze dicht op elkaar staan.Dit heeft tot gevolg dat de bomen kwetsbaarder zijn voor ziektes, en na een aantal jaren moeten de bomen eruit gehaald worden, om weer opnieuw te beginnen.

Dit in tegenstelling tot de traditionele methode waar de bomen lekker oud  kunnen worden. De oudste olijvenboom bij ons is naar  schatting ongeveer 150 jaar oud!

Ebro rivier

De finca (gronden) van Terra Personas zijn gelegen aan de rivier El Siurana. El Siurana heeft zijn oorsprong hoog in de bergen, waar ook het water wordt tegen gehouden door een stuwmeer. Hier en daar borrelt het water spontaan uit de grond en vult weer de rivier. Ook als het weer flink geregend heeft, stroomt de rivier er lustig op los en draagt het geluid helemaal naar boven, daar waar ik aan het werk ben.

Deze rivier komt weer uit in de Ebre deze is de langste rivier die volledig in Spanje ligt. De Ebro is 925 km lang en ontstaat in het Cantabrisch Gebergte van Noord-Spanje. Vervolgens stroomt de rivier naar het zuidoosten en baant zich een weg tussen de Pyreneeën en het Iberisch Randgebergte. En mondt uit in de Middellandse Zee bij Tortosa.

Het mondings-gebied, de Ebre delta is dat pukkeltje rechts-onder op de kaart, en kenmerkt zich hoofdzake-lijk door de rijstcultuur!! Veel van de oppervlaktes welke niet worden ingenomen door de landbouw zijn momenteel beschermde natuurstroken waarvan vele watervogels gebruikmaken om te rusten tijdens de vogeltrek, zoals de roze flamingo.

olijfoliezeep

In de vroege dagen van Egypte gebruikte de mensen al olijfolie om hun lichaam te reingen. De olijfolie bleef plakken aan het vuil, en al schrappende maakte je jezelf schoon.

Olijfolie wordt al vele eeuwen  gebruikt als hoofdbestanddeel in de betere zeepen!
Te samen met andere vetten  en oliën en natronloog ( NaOH) aan toe te voegen  wordt het vanzelf zeep.

Het is redelijk simpel zelf te maken, en je kan er parfums en kleurtjes aan toevoegen wat je maar wilt. Al naar gelang je eigen voorkeur.
Of druivenschillen voor een scub effect.

En een zachte soepele huid willen we allemaal toch?

Zee?

Deze steen heb ik hier in de regio gevonden. Je kan hier geweldig wandelen. De veelheid aan afwisseling van natuurschoon, hoogtes, vergezichten,  en paden is eindeloos.

Op een van die wandelingen heb ik zo een steen gevonden, volgens mij is de afbeelding van een schelp. Je weet wel van die grote Nederlandse-Engelse oliemaatschappij. 

Op mijn finca ( grond) vindt ik ook hèèl veel stenen, welke rond zijn, dat kan niet anders dat ze geslepen zijn door water. Een binnenzee wordt ook wel verteld. Rondom ben ik omgeven door hoge bergen, dus een binnenzee in de oertijd is aannemelijk toch? En daarom veel kalk in mijn grond  ongeveer; 35 %.

pauze

Deze foto wilde ik al een hele tijd maken van Xavie zijn ontbijtmand. Deze mand neemt hij steeds mee als hij op mijn finca komt werken. Om half 10 nemen ze 15 minuten pauze om wat te eten. Ze ploffen ergens aan de kant neer waar ze aan het werk zijn.

Laatst kreeg ik die gelegenheid weer, zijn gezicht zal ik maar niet beschrijven toen hij dit zag dat ik een foto nam. Hij vond het onbegrijpelijk wat ik aan het doen was. Hij nam nog een blik in zijn ontbijtmand van wat er aan de hand was, en zal vast wel weer wat gedacht hebben van die rare Hollandse snuiter.

Maar deze mand verteld heel veel hoe de Catalanen leven.

Oli & Vi, olijfolie en wijn dus. Zijn stokbrood had hij er al uit genomen, daarop wordt deze tomaat uitgesmeerd met zout en oli. Daarbij 2 glaasjes wijn om 9.30 uur. Pa amb tomaquet heet dat op zijn Catalaans. En dat is heel lekker. Maar het verhaal zit hem in dat je natuurlijk een zondoorstoven tomaat moet gebruiken met een milde fruitige olijfolie welke daar perfect bij past. En een snufje zout.

Die mand wordt bij elkaar gehouden door ijzerdraadjes, want ook de Catalanen zijn zuinig.

Dus Hollanders, jullie zijn niet de enigste!

Tapas

Laatst had ik weer een tapa gemaakt. Je weet wel zo een Spaans gerecht bij een glas wijn. Wat je in Barcelona zo fantastisch kan eten in die kleine straatjes en barretjes.Je wijst de diversen gerechtjes aan en krijgt het op diverse bordjes geserveert. Zoals gambas, kip, vis, veel vis, inktvis, sepia, paprika,  gestoofde aubergine en courgette, wilde paddestoelen, diverse bonen, fuet en zo kunnen we wel even doorgaan.

Dat organiseren we met ons gezin ook wel eens op een zondag. W zoeken allemaal een eigen tapagerecht uit, en we maken dat, eventueel met behulp van een ander.

Mijn bijdrage deze keer was de kipsticks.
Men nemen verse kipfilé, in lange stoken snijden en een uurtje marineren in citroen, knoflook, te samen met peper, zout en wat thijm. Daarna eerst door bloem en daarna door een geklutste ui halen en tenslotte paneren met paneermeel. Wat opharden in de koelkast.

En dan komt het balangrijkste! Pak een koekenpan, doe daar een kwart liter olijfolie in. Verhit het,  maar pas op dat het niet te heet wordt. Dit kan je goed uittesten om een klein stukje kip er alvast in te doen. Als het rustig en relaxt gaat braden is het goed. Doe de rest erbij, 2 minuten aan elke kant en klaar is het.
Voor de saus erbij pak je een flesje zoete chilisaus, voeg daar een beetje zoete ketjap en wat honing aan toe.

Alle tapas zet je met z'n allen op tafel en aanvallen maar, succes verzekerd !

scheermessen

Zoals jullie wellicht weten ben ik dol op vis.
Altijd wel warm te maken voor een variëteit welke nog niet is uitgeprobeerd.

Deze soort Navajas op zijn Spaans, scheermessen op zijn Nederlands is de nieuwe soort voor mij.
Op het noordzeestrand kom je ze zeer vaak tegen, weliswaar leeg. Maar in Spanje de gevulde variëteit ; ) Een delicatessen alhier.

Je bereid ze op een smeulend houtskoolvuurtje, met wat zout, knoflook, petercelie en olijfolie eroverheen. Echt een hele aparte smaakbeleving, Ze zijn wat stug, zoals calamares, maar wel lekker verfijnt en wat licht zoetig..